Pierwiastki odkryte metodami elektrochemicznymi

Tytuł tego fragmentu jest nieco mylący. Prawdą jest, że przedstawione tu pierwiastki zostały otrzymane bezpośrednio na drodze elektrochemicznej, ale jak widzieliśmy w poprzedniej części elektrochemia była wykorzystywana do wydzielania pierwiastków w stanie wolnym. Tym co odróżnia opisane tutaj sód, potas, magnez i wapń jest fakt, że zostały one wydzielone bezpośrednio w stanie wolnym właśnie dzięki zastosowaniu elektrolizy. Ich odkrycie nastąpiło w pierwszej dekadzie dziewiętnastego wieku, ale związki tych pierwiastków były znane od zawsze. Takie substancje jak potaż, wapno czy magnezja używano na długo przed tym zanim zostały wydzielone metale w nich występujące. Antoine Lavoisier zawarł w swojej tabeli substancji prostych wapno palone (tlenek wapnia) i magnezję (tlenek magnezu), ale nie znalazł miejsca dla wodorotlenków sodu i potasu uważając, że są one substancjami złożonymi (związkami chemicznymi). Tym co dodatkowo przemawia za wyodrębnieniem właśnie tych czterech pierwiastków jest to, że ich wydzielenie stało się możliwe dzięki zastosowaniu prądu elektrycznego po raz pierwszy w historii odkryć, jak również fakt, że był to moment w którym elektrochemia została włączona do analizy chemicznej. Po wprowadzeniu metod elektrochemicznych możliwe stało się wydzielenie w stanie wolnym pierwiastków, które wcześniej zidentyfikowano w postaci związków, głownie tlenków. Jeszcze jedno wyróżnia historię odkryć tych pierwiastków, jest tym niezwykle krótki okres w jakim to nastąpiło, raptem dwa lata, jak również fakt, że dokonał tego właściwie jeden uczony, Humphry Davy.