Bohr

Pierwiastek 107 został otrzymany w dwóch ośrodkach badawczych. W 1976 roku grupa pracująca w Laboratorium Badań Jądrowych imienia Flerowa w Dubnej pod kierownictwem Jurija Kołakowicza Oganesiana ogłosiła jego syntezę. W roku 1981 niemieccy badacze Peter Armbruster i Gottfried Münzenberg również otrzymali atomy pierwiastka 107 bombardując bizmut-209 jonami chromu-54, uzyskując pięć atomów izotopu bohru-262. Niemcy zaproponowali nazwę „nielsbohrium”, którą wcześniej proponowali uczeni rosyjscy dla pierwiastka o liczbie atomowej 105. Ponieważ pierwiastek 105 został nazwany dubnem to strona rosyjska zgodziła się na nazwę zaproponowaną przez badaczy niemieckich. W roku 1994 IUPAC zatwierdziła nazwę bohr dla tego pierwiastka, wyjaśniając, że posługiwanie się pełnym imieniem i nazwiskiem przy tworzeniu nazw pierwiastków byłoby niewłaściwe. Pomimo, wydaje się słusznych, obiekcji wysuwanych przez wielu chemików, tego że nazwa bohr jest na tyle zbliżona, w wymowie, do nazwy pierwiastka o liczbie atomowej 3 czyli boru, że może to powodować nieporozumienia, od roku 1997 jest ona obowiązująca.