Kopernik

Pierwiastek 112 został otrzymany również w niemieckim Instytucie w Dramstadt przez zespół naukowców pod kierownictwem dwóch fizyków Sigurda Hofmanna i Bułgara Victora Ninova. Poddali oni bombardowaniu ołów-208 jonami cynku-70 i zarejestrowali jeden atom kopernika-277. W roku 2004 eksperyment powtórzono rejestrując powstanie kolejnego atomu tego pierwiastka. Eksperyment został powtórzony w japońskim Instytucie Rikagaku Kenkyūsho (Riken) z użyciem nowoczesnego separatora super ciężkich jonów, gdzie otrzymano kolejne trzy atomy tego pierwiastka. Japońskie eksperymenty odbyły się w latach 2004 i 2013 i potwierdziły odkrycie dokonane w Niemczech oraz pozwoliły na dokładne określenie czasów połowicznego rozpadu powstających izotopów. Uczeni pracujący w Niemczech zgłaszali odkrycie pierwiastka 112 dwukrotnie. IUPAC w latach 2001 i 2003 powstrzymała się od uznania wyników badań prowadzonych w Darmstadt za wystarczające do uznania, że pierwiastka 112 został otrzymany. Ostatecznie w maju 2009 roku uznano, że zespół badaczy z Niemiec rzeczywiście dokonał syntezy tego pierwiastka, co potwierdziły eksperymenty przeprowadzone w Japonii. Po zatwierdzeniu odkrycia IUPAC zwrócił się do pracujących ówcześnie w Niemczech uczonych z zapytaniem o propozycję nazwy dla odkrytego pierwiastka. 14 lipca 2009 została zaproponowana nazwa „copernicum” i symbol chemiczny „Cp”. Po sześciomiesięcznej dyskusji nad propozycją nazwy została ona ostatecznie przyjęta 19 lutego 2010 roku, ale symbol chemiczny zmieniono na ‘Cn”, jako że proponowany symbol „Cp” był wcześniej używany dla lutetu, który początkowo miał nosić nazwę „cassiopeium”.