Principles of Chemistry
- > Home
-
>
Historia chemii
- > Początki chemii
- > Rozwój alchemii
- > Jatrochemia
- > Badanie spalania i powietrza
- > Odkrycie i badanie gazów
- > Powstanie nowoczesnej chemii
- > Prawa chemiczne
- > Narodziny teorii atomowej
- > Elektrochemia
- > Berzelius, Hisinger, Faraday
- > Początki chemii organicznej
- > Substytucja
- > Wartościowość
- > Chemia fizyczna
- > Rozwój chemii nieorganicznej
- > Struktura atomu
-
>
Pierwiastki
- > Starożytność
- > Średniowiecze
- > Powietrze i woda
- > Analiza chemiczna
- > Halogeny
- > Elektrochemia
- > Metody spektroskopowe
- > Pierwiastki ziem rzadkich
- > Gazy szlachetne
- > Pierwiastki radioaktywne
- > Szeregi pierwiastków promieniotwórczych
- > Pierwiastki otrzymane sztucznie
- > Pierwiastki transuranowe
- > Podsumowanie
- > Układ okresowy
-
>
Mechanika falowa
- > Podstawy teoretyczne
- > Moment pędu
- > Równanie Schrodingera
- > Oscylator liniowy
- > Pole o symetrii sferycznej i pole kulombowskie
- > Spin
- > Identyczność cząstek
- > Oddziaływanie wymienne
- > Druga kwantyzacja
- > Poziomy energetyczne atomów
- > Układ okresowy
- > Atom w polu elektrycznym
- > Atom w polu magnetycznym
- > Cząsteczka dwuatomowa
- > Orto- i parawodór
- > Teoria relatywistyczna
- > Kwantowanie pola elektromagnetycznego
- > Fotony
- > Równanie Diraca
- > Cząstki i antycząstki
- > Atom i cząsteczka
-
>
Związki metali przejściowych
- > Powłoka walencyjna metali przejściowych
- > Efekt Jahna-Tellera
- > Teoria pola krystalicznego
- > Teoria pola ligandów
- > Widma elektronowe
- > Wiązania metal-metal
- > Własności magnetyczne
- > Trwałość związków koordynacyjnych
- > Związki z ligandami π–akceptorowymi
- > Arenowe związki koordynacyjne
- > Oddziaływania agostyczne
- > Wiązania chemiczne
- > Pojęcia chemii nieorganicznej
- > Mechanizmy reakcji
- > Oddziaływania międzycząsteczkowe
- > Elementy fizyki
- > Chemia organiczna
Roentgen
8 grudnia 1994 roku międzynarodowy zespół kierowany przez Sigurda Hofmanna w Instytucie Ciężkich Jonów w Darmstadt dokonał syntezy pierwiastka 111. W doświadczeniu wykorzystano bizmu-209 bombardowany jonami niklu-64 i zarejestrowano powstanie pojedynczego atomu pierwiastka o liczbie atomowej 111 i masie 272. W roku 2001 Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) stwierdziła, że doniesienie naukowców jest zbyt ogólne i nie daje podstawy do potwierdzenia ich odkrycia. W roku 2002 w Darmstadt powtórzono eksperyment i tym razem udało się zarejestrować obecność trzech atomów nowego pierwiastka. To wystarczyło, aby IUPAC uznała odkrycie tego pierwiastka. Nazwę „roentgenium” zaproponował zespół przeprowadzający eksperyment, i została ona przyjęta w dniu 1 listopada 2004 roku. Wszystkie izotopy tego pierwiastka są nietrwałe, chociaż roentgen-281 charakteryzuje się okresem półtrwania 26 sekund, to otrzymywane ilości tego pierwiastka są tak małe, że nie sposób okresic jego właściwości chemiczne.