Pierwiastki ziem rzadkich

Historia odkryć pierwiastków ziem rzadkich, która to grupa obejmuje skandowce i lantanowce obfituje w błędy i pomyłki popełnione przez uczonych. W okresie od 1878 roku do 1910, czyli nieco ponad trzydziestu lat, pojawiło się ponad sto doniesień o odkryciu nowych pierwiastków, z czego jedynie 10 znalazło potwierdzenie. Trudności we właściwej  identyfikacji nowo odkrywanych pierwiastków powodowało podobieństwo ich właściwości chemicznych. Lantan i następujące po nim 14 kolejnych pierwiastków do lutetu włącznie ze skandem i itrem, charakteryzują się dużym podobieństwem chemicznym. Okres czasowy w jakim następowały ich odkrycia obejmuje 113 lat od 1794 roku kiedy został odkryty itr do odkrycia lutetu w roku 1907. Promet jeden z pierwiastków zaliczanych do grupy metali ziem rzadkich został otrzymany sztucznie znacznie później. Błędy jakie popełniali badacze w trakcie ich odkrywania wynikają z jednej strony z podobieństwa właściwości, a z drugiej z faktu, że występują one w rudach obok siebie i rozdzielenie ich jest bardzo trudne. W wielu przypadkach nowo odkryte i wydzielone pierwiastki okazywały się przy następnych badaniach mieszaninami dwóch lub większej ilości nieznanych substancji prostych.  Z tego powodu daty odkryć metali z tej grupy, pomimo że są powszechnie uznawane, należy traktować z pewną dozą sceptycyzmu. Kolejnym istotnym zastrzeżeniem jest to, że ich wydzielenie i identyfikacja odnosi się do tlenków tych metali. To właśnie stąd wynika ogólna nazwa grupy – metale ziem rzadkich – dawniej tlenki metali określane były ogólna nazwą „ziemia”. Wyizolowanie tych metali w formie czystej nastąpiło znacznie później jak przykładowo ciężkich lantanowców dopiero w okresie II wojny światowej.