Bizmut

Pierwiastek ten przez długi czas mylony był z antymonem, ołowiem i cyną. Paracelsus uważał go za odmianę antymonu. Natomiast Agricola opisał go dokładnie podając szczegółowe warunki procesu wydzielania go z rud. Ze względu na jego podobieństwo do ołowiu uważano, że bizmut można poddać transmutacji uzyskując srebro.

Bizmut jest dość nietypowym pierwiastkiem. Pomimo faktu, że jest on metalem ciężkim nie jest toksyczny, a jego związki znalazły zastosowanie w medycynie gdyż mają właściwości antybakteryjne. Jako jedna z nielicznych substancji wykazuje inwersję rozszerzalności cieplnej. Przy obniżaniu temperatury jego gęstość maleje. Podobną cechę posiada woda, która w postaci lodu jest lżejsza od wody ciekłej. Bizmut nie posiada trwałych izotopów, ale okres połowicznego rozpadu najtrwalszego izotopu przekracza szacowany czas istnienia wszechświata miliard razy.

Symbol chemiczny Bi pochodzi od łacińskiej nazwy bisemutum, bismuthum lub bismutum wywodzącej się z niemieckiego weissmut oznaczającego „białą masę”.