Miedź

Metal ten i jego stopy były używane od wieków. Jedna z epok historycznych nosi nazwę epoki brązu, która to nazwa ma związek ze stopami miedzi czyli brązem. Szerokie wykorzystanie miedzi czy jej stopów ma związek z jej rozpowszechnieniem, łatwością uzyskania metalu z rudy oraz jego naturą, która pozwala na łatwą obróbkę. Spośród antycznych kopalni miedzi najważniejsze były zlokalizowane na Cyprze i prawdopodobnie od tej wyspy pochodzi łacińska nazwa miedzi – Cuprum.

Brązy będące stopami miedzi z cyną były stosowane w starożytności do wytwarzania tak przedmiotów użytkowych, broni, pancerzy jak i ozdób. Stopy o zawartości miedzi i cyny odpowiednio 90% i 10% były stosowane do wyrobu przedmiotów użytkowych, ozdoby i monety wytwarzano z brązu o zawartości miedzi 86% i cyny 14%. Starożytność poza brązami znała jeszcze jeden rodzaj stopów miedzi z innymi metalami, czyli mosiądze. Najbardziej cenionym był mosiądz koryncki, który według legendy powstał przypadkiem podczas pożaru Koryntu w 146 roku przed naszą erą. W mieście znajdowały się duże ilości miedzi, srebra i złota, które w połączeniu utworzyły niezwykły stop. Mosiądz koryncki był niezwykle cenionym stopem, którego cena przekraczała wartość srebra lub złota. Niestety do naszych czasów nie zachowały się żadne elementy z niego wykonane.