Złoto

Złote przedmioty występują już w artefaktach datowanych na epokę neolityczną. W starożytnym Egipcie złoto było używane nie tylko do wyrobu ozdób lecz znalazło także zastosowanie przy tworzeniu artykułów domowego użytku. W Chinach, Indiach i Mezopotamii już w 10 wieku przed naszą erą elementy złote były szeroko rozpowszechnione. Grecy w 8 i 7 wieku przed naszą erą posługiwali się złotymi monetami. Proces rafinacji złota, znany w starożytności, nie pozwalał na uzyskanie czystego metalu.

Alchemicy w okresie pomiędzy czwartym a szesnastym wiekiem pracowali nad uzyskaniem złota z innych metali poszukując kamienia filozoficznego, dzięki któremu transformacja metali byłaby możliwa. Alchemiczna idea transmutacji metali prawdopodobnie wynikała z jednej strony z faktu, że już starożytni Egipcjanie znali metodę ekstrakcji złota. Z drugiej strony wiedziano, że elementy żelazne przez długi czas znajdujące się w kontakcie z miedzią pokrywają się tym metalem. Uważano, że następuje przemiana żelaza w miedź, a tym samym transmutacja metali jest możliwa do przeprowadzenia. Ponadto ruda ołowiu będąca siarczkiem tego metalu praktycznie zawsze zawiera pewien dodatek srebra, które może być z tej rudy wyekstrahowane. Stąd tylko krok do konkluzji, że srebro powstaje z ołowiu poprzez transmutację. Taki wniosek znalazł poparcie w ówczesnej wiedzy, która uznawała jednolitość substancji składających się z różnych ilości tych samych składników, a o różnorodności materii decydował stosunek ilości podstawowych żywiołów. Łacińska nazwa złota  – Aurum – wywodzi się od słowa aurora oznaczającego świt.